Son güncelleme 6 Mart 2022 tarafından Roger Kaufman
Yargıç olarak maymun – harika bir masal Asya
Geçmişte neredeyse tüm hayvanlar serbestçe dolaşırken ve yalnızca birkaçı insanlarla birlikte yaşarken, bir bilim adamının evinde bir köpek ve bir kedi yaşardı.
Bir gün alime hediye olarak taze pişmiş bir pasta verildi. Birkaç saatliğine evden çıkması gerektiğinden, güvenlik amacıyla onu duvarda asılı bir tahtanın üzerine koydu.
Ölmek kedi Bilgini dikkatle izlemiş ve kapıdan çıkar çıkmaz pencerenin yanındaki hasır sandalyeye, oradan da masaya atlamış, oradan da tahtaya uzun atlamaya cesaret etmiş.
Tahtayı tutan çivi Bambu örgü sadece zayıf bağlantıları vardı, bu saldırıyla baş edemediler. Pastanın ve kedinin bulunduğu tahta bir gürültüyle yere düştü.
Der Köpek Güneşin altında uykulu bir şekilde uzanmış ve efendisinin dönmesini beklemişti. Aniden gelen gürültüyle korkuyla ayağa fırladı ve odaya koştu.
Kedinin pençelerindeki hoş kokulu pastayı görünce ona doğru atladı ve onu elinden kapmak istedi. kedi tıslayarak kendini savundu ve ev arkadaşının burnuna güçlü bir darbe indirdi. Köpek havladı.
Bir maymun bahçe duvarının üzerinde jimnastik yapıyordu ve pencereden merakla içeri bakıyordu. "Siz ikiniz neden bu kadar güzel havada tartışıyorsunuz?" Eğlenerek sordu.
Köpek öfkeyle havladı: "O işe yaramaz hırsız kedi ustamızın pastasını çaldı!" - "Kendi işine bak?" kedi öfkeyle miyavladı.
“Sen güneşte tembelce uyuklarken, ben gerçekten mücadele ediyordum. Pastayı zar zor kazandım!”
"Küstah, bencil canavar" diye hırladı köpek, "pastayı tek başına yiyebileceğini mi sanıyorsun? O Rabbimizindir, dolayısıyla benim de bunda hakkım var.”
"Tartışmayı bırakın!" dedi maymun. "Pasta ikinize de yetecek kadar büyük değil mi? Masanın üzerinde duran bir terazi görüyorum. Ganimetleri iki eşit parçaya böleceğim.”
Kedi ve köpek kabul etti. Maymunun pastayı kırıp yarısını bir terazinin üzerine, ikinci yarısını da diğer terazinin üzerine koymasını heyecanla izlediler.
Terazilerden biri yere düştü. Maymun ciddi bir ifadeyle, "Parça muhtemelen biraz fazla ağır" dedi ve birkaç kırıntıyı ufalayıp zevkle ağzına attı.
Köpek ve kedi, kasenin yavaşça tekrar yükselmesini beklentiyle izlediler. “"Şimdi bu iyi!" diye bağırdı köpek. "HAYIR!" Maymun sert bir şekilde söyledi. “Pasta hâlâ biraz fazla ağır. Adaletsiz bir yargıç olmakla suçlanmamalıyım.”
Bu sözlerle içeri girdi küçük Pastadan bir parça alıp ağzına attı. Ama çok fazla almıştı çünkü artık diğer terazi batıyordu.
Maymun birkaç anlaşılmaz kelime mırıldandı ve ikinci parçayı kırıntı halinde koparmaya başladı ve iki pul yavaş yavaş tekrar birbirine yaklaşana kadar onu rahatça ağzına itmeye başladı. Son anda pastanın büyük parçasından yine çok fazla aldı, böylece o diğerinden daha küçük hale geldi ve pulları yükseldi. İşini halletmesi gerekiyordu Tekrar başla.
Bu işlem, terazi kefelerinden biri tamamen boşalana ve diğerinde sadece küçük bir parça kalana kadar tekrarlandı.
Sonra sinirlenip kediyi ve köpeği azarladı: “Böyle saçma bir şey yüzünden mi tartışıyorsunuz ve beni hakem olarak mı kullanmaya çalışıyorsunuz?
"Mahçup olmalısın! Sonunda barış olabilsin diye pastayı kendim yiyeceğim.”
Son lokmayı ağzına attı ve pencereden dışarı fırladı. Köpek ve kedi şaşkınlıkla ona baktılar. "İşte elde ettiğin şey bu!" kedi tısladı. "Neden bu kadar cimriydin?" diye hırladı köpek ve güneşli yerine doğru koştu. Artık kimseye güvenemezsin, diye homurdandı ve tekrar uykuya daldı.
Kaynak: A Asya'dan gelen masal
