Бори охир аз ҷониби 13 апрели соли 2023 навсозӣ шудааст Роҷер Кауфман
Конфузус файласуфи муҳимми чинӣ буд, ки таълимот ва ҳикмати ӯ то имрӯз дар фарҳанг ва фалсафаи Чин нақши муҳим дорад.
Навиштаҳо ва таълимоти ӯ ба одамони саросари ҷаҳон илҳом бахшида, ба наслҳои зиёди мутафаккирон ва олимон таъсир расонидааст.
Иқтибосҳои ӯ абадӣ ҳастанд ва ба мо дар бораи мавзӯъҳо, аз қабили ахлоқ, ахлоқ, роҳбарӣ, маориф, оила, дӯстӣ ва ғайра фаҳмиши арзишманд пешкаш мекунанд.
Дар ин мақола ман 110 интеллектуалӣ дорам Иқтибосҳо аз Конфуций тартиб дода шудааст, ки метавонад ба мо илҳом бахшад ва ба мо дар зиндагии пурмазмун кӯмак расонад.
"Беҳтарин роҳи дӯст доштан ин дӯст доштани худ аст." — Конфуций
«Дар табиат барои муваффақият замина эҷод мекунад, аммо одат ба он мусоидат мекунад." — Конфуций
«Сабр ва пурсабр бошед, ва ҳамааш хуб мешавад». — Конфуций
"Одам, ки кӯҳро нест мекунад, аз санги хурд оғоз мекунад." — Конфуций
«Одами оқил худро гунаҳкор мекунад, одами беақл дигаронро айбдор мекунад». — Конфуций
"Кори худро мувофиқи завқи худ интихоб кунед ва шумо ҳеҷ гоҳ дигар кор кардан лозим нест." — Конфуций
"Ҳеҷ роҳ ба сӯи бахт нест. Хушбахтӣ роҳ аст». — Конфуций
"Ҳаёт хеле содда аст, аммо мо исрор мекунем, ки онро мураккаб созем." — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки оромона зиндагӣ кунед, оромии дигаронро халалдор накунед". — Конфуций
"Худро эҳтиром кунед ва дигарон шуморо эҳтиром мекунанд." — Конфуций
"Ҳеҷ гоҳ фаромӯш накунед, ки аз куҷо омадаед ва шумо ҳамеша хоҳед донист, ки ба куҷо меравед." — Конфуций
"Муваффақият се ҳарф дорад: DO." — Конфуций
«Касе, ки дигаронро мешиносад, оқил аст. Касе, ки худро донад, доно аст». — Конфуций
"Одами оқил месозад, беақл месозад." — Конфуций
"Содда ва сабр калиди хушбахтӣ мебошанд." — Конфуций
Мақсад дониш амал аст». — Конфуций
"Сафари ҳазор мил аз як қадам оғоз мешавад." — Конфуций
“Касееро интихоб кунед, ки шумо лиебст, ва шумо ҳеҷ гоҳ дар ҳаёти худ як рӯз кор кардан лозим нест." — Конфуций
"Роҳ ҳадаф аст." — Конфуций
"Агар шумо хато кунед ва онро ислоҳ накунед, шумо хатои дуюм мекунед." — Конфуций
"Шахси шариф аз тағир додани ақидааш наметарсад." — Конфуций
«Ба одам як моҳӣ бидеҳ ва шумо ба ӯ як рӯз ғизо медиҳед. Ба ӯ моҳидорӣ омӯзед ва шумо ӯро барои ӯ ғизо медиҳед Ҳаёт." — Конфуций
"Ҳамеша тавре рафтор кунед, ки шумо оқибатҳои амалҳои худро қабул карда тавонед." — Конфуций
Се чиз вуҷуд дорад, ки барои муддати тӯлонӣ пинҳон мондан мумкин нест: моҳ, офтоб ва ҳақиқат». — Конфуций
"Омӯзиш бидуни андеша бефоида аст, бидуни омӯзиш фикр кардан хатарнок аст." — Конфуций
"Шахсе, ки хатогиҳои худро эътироф мекунад, аллакай дар роҳи барқароршавӣ аст." — Конфуций
«Инсон се тарзи рафтори оқилона дорад: якум, бо тафаккур, ки олитарин аст; дуюм, бо тақлид, ки осонтарин аст; сеюм ба воситаи Таҷриба, ин талхтарин аст». — Конфуций
27 иқтибосҳои оқилона аз Конфуцийки моро илҳом мебахшад, ки дар бораи фикрҳо ва амалҳои худ мулоҳиза кунем (видео)
10 иқтибосҳои оқилона аз Конфутсий дар бораи аблаҳӣ
«Шумо одами беақлро аз он шинохтан мумкин аст, ки ӯ ба ҳама чиз бовар мекунад; одами оқил, ки ҳама чизро мепурсад." — Конфуций
«Се навъ беақлӣ вуҷуд дорад: аблаҳии ҷоҳилӣ, аблаҳии ҷоҳилӣ ва аблаҳии такаббур». — Конфуций
"Аҳмақ ҳамеша дар ҷустуҷӯи хушбахтӣ аст, хирадманд онро барои худ месозад." — Конфуций
«Касе ки худро доно мешуморад, аблаҳ аст. Касе донад, ки беақл аст». — Конфуций
"Донистани ҳақиқат кофӣ нест, мо низ бояд аз рӯи он амал кунем." — Конфуций
«Одами оқил аз эътирофи нодонии худ наметарсад. Беақл вонамуд мекунад, ки ҳама чизро медонад». — Конфуций
«Аҳмақ мепурсад, доно андеша мекунад, доно хомӯш мемонад». — Конфуций
"Беақлӣ ба уқёнус монанд аст: ҳар қадар амиқтар бошад, ҷараён ҳамон қадар қавитар аст." — Конфуций
"Беақл аз хатоҳои худ, оқил аз хатогиҳои дигарон дарс мегирад."
"Аҳмақӣ ин аст, ки як корро такрор ба такрор анҷом дода, интизори натиҷаи дигар аст." — Конфуций
17 Иқтибосҳои илҳомбахши Конфутсий дар бораи хушбахтӣ
"Хушбахтӣ аксар вақт аз таваҷҷӯҳ ба чизҳои хурд ба вуҷуд меояд, бадбахтӣ аксар вақт аз беэътиноӣ ба чизҳои хурд меояд." — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки хушбахт бошед, он бошед." — Конфуций
"Хушбахтӣ ягона чизест, ки ҳангоми мубодила дучанд мешавад." — Конфуций
"Хушбахтӣ ҳадафи олии ҳаёти инсон аст." — Конфуций
"Ҳеҷ роҳ ба сӯи бахт нест. Хушбахтӣ роҳ аст." — Конфуций
"Агар шумо хушбахтиро ҷустуҷӯ кунед, онро намеёбед. Аммо касе, ки хушбахтона зиндагӣ мекунад, дар ҳама ҷо бо он дучор хоҳад шуд». — Конфуций
«Хушбахтӣ аз они касонест, ки барои худ кофӣ бошанд». — Конфуций
"Дар бораи он ки дигарон фикр мекунанд, хавотир нашав, дар бораи он ки шумо фикр мекунед, ғамхорӣ кунед." — Конфуций
«Хушбахтӣ аз сифати мо вобаста аст хотир дур». — Конфуций
«Шакли олии Хушбахтӣ ҳаёт аст бо дарачаи муайяни девонаворй». — Конфуций
"Сирри хушбахтӣ дар соҳибӣ нест, балки дар додан аст." — Конфуций
"Рӯзи бе табассум як рӯзи беҳуда аст." — Конфуций
"Агар шумо хушбахтиро дар худ наёбед, онро дар ҷои дигар нахоҳед ёфт." — Конфуций
«Хушбахтӣ мисли шабпарак аст: ҳар қадар ки шумо онро таъқиб кунед, ҳамон қадар аз шумо дур мешавад. Аммо агар ором нишинӣ, ӯ назди ту меояд». — Конфуций
"Касе, ки дигаронро хушбахт мекунад, хушбахт аст". — Конфуций
"Ҳаёти хушбахтона аз он иборат аст, ки бо он чизе, ки шумо доред, қаноат кунед, ба ҷои хашмгин шудан аз он чизе, ки надоред." — Конфуций
"Аз лаънат кардани торикӣ як нури хурдро фурӯзон кардан беҳтар аст". — Конфуций
17 иқтибосҳои илҳомбахш аз Конфутсий дар бораи оянда
"Касе ки гузаштаро донад, метавонад имрӯзро дарк кунад ва ояндаро ташаккул диҳад." — Конфуций
«Агар нақшаҳои шумо барои як сол бошад, шолӣ кишт кунед. Агар нақшаҳои шумо даҳсола бошанд, дарахт шинонед. Агар нақшаҳои шумо барои ҳаёт бошад, одамонро таълим диҳед." — Конфуций
"Шитоб накун барои орзуҳои шумо, онҳо шуморо ба оянда роҳнамоӣ мекунанд." — Конфуций
“Беҳтарин камбудии мо таслим шудан аст. Роҳи боэътимоди муваффақият ин кӯшиш кардан аст." — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки дар оянда хонед, шумо бояд гузаштаро аз назар гузаронед." — Конфуций
"Роҳ ба сӯи оянда ҳамеша аз ҳозир мегузарад." — Конфуций
«Агар зуд рафтан хоҳед, танҳо равед. Агар дур рафтанӣ бошӣ, ҳамроҳи дигарон бирав». — Конфуций
"Ҳамеша рафтор кунед, ки гӯё оянда аз шумо вобаста аст." — Конфуций
Оянда аз он чизе, ки мо мекунем, вобаста аст шитобон кунед». — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки ояндаро ташаккул диҳед, шумо бояд ҳозираро аз худ кунед." — Конфуций
"Ҳамеша ба чизҳо аз ҷониби дурахшон нигоҳ кунед ва оянда мусбаттар хоҳад буд." — Конфуций
"Оянда номуайян аст, аммо агар мо ба имрӯз тамаркуз кунем ва тамоми кори аз дастамон меомадаро кунем, мо метавонем ояндаро ташаккул диҳем." — Конфуций
"Ояндаро на бояд пешгӯӣ кард, балки хатарҳое, ки аз ҳозира бармеоянд." — Конфуций
"Мақсад бидуни нақша танҳо як хоҳиш аст." — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки ояндаи худро ташаккул диҳед, шумо бояд фикрҳои худро назорат кунед." — Конфуций
"Ҳар касе, ки дар 40-солагӣ ҳамон тавре фикр мекунад, ки дар 20-солагӣ 20 соли умри худро беҳуда сарф кардааст." — Конфуций
"Дар бораи он чизе, ки дар пеш аст, хавотир нашав, ғамхорӣ кун, ки имрӯз барои ташаккул додани он чӣ кор карда метавонӣ." — Конфуций
21 Иқтибосҳои илҳомбахши Конфутсий аз дӯстӣ
"Дӯст касест, ки ҳатто ҳангоми душворӣ ба шумо кӯмак мекунад." — Конфуций
«Дӯстии ҳақиқӣ мисли растанист. Онро ғамхорӣ кардан ва ғизо додан лозим аст, то нашъунамо ва нашъунамо ёбад». — Конфуций
"Беҳтарин роҳи дӯст доштан ин дӯст доштани худ аст." — Конфуций
"Дӯсти хуб мисли паноҳгоҳи амн дар тӯфон аст." — Конфуций
"Дӯстон мисли ситораҳо ҳастанд. Ҳатто агар шумо онҳоро на ҳамеша мебинед, шумо медонед, ки онҳо дар он ҷо ҳастанд. ” — Конфуций
"Дӯстӣ на дар бораи он аст, ки шумо то чӣ андоза якдигарро мешиносед, балки дар он аст, ки робита то чӣ андоза амиқ аст." — Конфуций
"Дӯсти ҳақиқӣ ҳамеша дар паҳлӯи шумост, ҳатто агар шумо комил набошед." — Конфуций
«Дӯстӣ бе эътимод мисли гули бебӯй аст». — Конфуций
"Дӯстони ҳақиқӣ якдигарро дастгирӣ мекунанд, ҳатто агар онҳо роҳҳои гуногунро пеш гиранд." — Конфуций
"Дар дӯстӣ на он чизест, ки шумо медиҳед ё ба даст меоред, балки робитаи шумо бо ҳамдигар муҳим аст." — Конфуций
"Дӯстӣ маънои онро дорад, ки барои ҳамдигар будан бидуни интизори ҳеҷ чиз баргардонидан аст." — Конфуций
"Дӯст касест, ки ҳангоми дар торикӣ буданатон ба шумо кӯмак мекунад ва вақте ки шумо дар торикӣ ҳастед, аз шумо хурсанд аст Офтоб медурахшад». — Конфуций
"Дӯстӣ на дар он аст, ки кӣ бештар медиҳад ё кӣ камтар медиҳад, балки дар он аст, ки барои ҳамдигар дар он ҷо бошанд." — Конфуций
"Дӯсти ҳақиқӣ на ҳамеша ба шумо он чизеро, ки шумо шунидан мехоҳед, мегӯяд, балки он чизеро, ки шумо бояд бишнавед." — Конфуций
«Дӯстӣ маънои мустаҳкам кардан ва дастгирии ҳамдигарро дорад, ҳатто дар замонҳои душвор." — Конфуций
«Дӯстӣ бе ростқавлӣ ва самимият пойдор буда наметавонад». — Конфуций
"Дӯстии ҳақиқӣ мисли пулест, ки ду нафарро мепайвандад ва онҳоро бехатар ба тарафи дигар мебарад." — Конфуций
"Дӯст касест, ки гузаштаи шуморо қабул мекунад, дар айни ҳол шуморо дастгирӣ мекунад ва ба ояндаи шумо бовар мекунад." — Конфуций
"Дар дӯстӣ муҳим нест, ки шумо якдигарро чанд вақт мебинед, балки он аст, ки шумо ҳангоми ба ҳамдигар ниёз доштан ба якдигар такя карда метавонед." — Конфуций
"Дӯстӣ маънои донистан ва қабул кардани заифи якдигарро дорад, аммо инчунин қадр кардани ҷиҳатҳои тавонои якдигар." — Конфуций
"Дӯстӣ на дар он аст, ки кӣ комил аст, балки дар он аст, ки кӣ барои бахшидани хатогиҳо омода аст ва якҷоя рушд кунад." — Конфуций
18 иқтибосҳои илҳомбахш аз Конфутсий дар бораи эътимод
"Боварӣ ибтидои ҳама чиз аст." — Конфуций
“Боварӣ мисли коғаз аст. Як бор чинҷ шуд, онро ҳеҷ гоҳ мисли пештара ҳамвор кардан мумкин нест». — Конфуций
"Ҳар касе, ки аз эътимоди касе сӯиистифода мекунад, на танҳо эътимоди худро аз даст медиҳад, балки шахси дигарро низ аз даст медиҳад." — Конфуций
«Боварӣ ба як заводи тендер монанд аст. Барои нашъунамо ва қавӣ шудан вақт ва ғамхорӣ лозим аст». — Конфуций
“Эътимод мисли пул аст. Агар он қавӣ бошад, шумо метавонед онро истифода баред, аммо агар шикаста, меафтед Об». — Конфуций
«Боварӣ асоси ҳар як муносибат аст. Бе эътимод вуҷуд надорад дӯст доштан, на дустй, на хамкорй». — Конфуций
"Агар шумо хоҳед, ки боварии дигаронро ба даст оред, аввал шумо бояд худатон боэътимод бошед." — Конфуций
Эътимод ба монанди а Шатз. Инро ёфтан душвор аст, аммо вақте ки шумо онро доред, он бебаҳост." — Конфуций
“Боварӣ ин қарорест, ки шумо огоҳона қабул мекунед. Ин як чизи худкор нест, ин раванд аст." — Конфуций
«Боварӣ мисли оина аст. Агар шумо онро вайрон кунед, шумо онро таъмир карда наметавонед." — Конфуций
“Боварӣ мисли чатр аст. Вақте ки борон меборад, шуморо аз қатраҳо муҳофизат мекунад». — Конфуций
“Боварӣ тӯҳфаест, ки шумо онро на танҳо ба даст меоред. Шумо бояд онро ба даст оред ». — Конфуций
“Боварӣ мисли ваъда аст. Агар шумо онро вайрон кунед, на танҳо эътимодро, балки эҳтиромро низ аз даст медиҳед». — Конфуций
“Боварӣ мисли гиреҳ аст. Як бор баста, кушодан душвор аст». — Конфуций
«Боварӣ ба шабпарак монанд аст. Агар шумо онро сахт тела диҳед, он парвоз мекунад». — Конфуций
“Боварӣ ба бумеранг монанд аст. Он чизе, ки шумо медиҳед, оқибат бармегардад ». — Конфуций
«Боварӣ мисли лангар аст. Он ба шумо дар замонҳои тӯфонӣ амният ва дастгирӣ медиҳад. ” — Конфуций
«Боварӣ мисли нури офтоб аст. Дилро гарм мекунад ва торикиро аз байн мебарад».— Конфуций
Агар шумо ба илҳомбахш таваҷҷӯҳ дошта бошед ... Иқтибосҳо аз Конфуций илҳомбахшанд Агар шумо ҳастед ва боварӣ доред, ки шумо инчунин метавонед ба дӯстон ва оилаатон барои зиндагии пурмаҳсул кӯмак кунед, пас лутфан ин мақоларо бо онҳо мубодила кунед.
Шумо метавонед истиноди ин паёмро тавассути почтаи электронӣ ё дар шабакаҳои иҷтимоӣ мубодила кунед одамони дигар имконият ки аз хиради Конфуций бахра баранд.
Ин қадар одамон Дар бораи иқтибосҳо хонед ва фикр кунед, онхо хамон кадар бештар аз таълимоти Конфуций ибрат гирифта, хаёти худро ганй гардонанд.
Саволҳо оид ба Конфутсий:
Конфуций ки буд?
Конфуций файласуф ва муаллими чинӣ буд, ки дар асри VI пеш аз милод зиндагӣ кардааст. Вай дар асри 6 пеш аз милод зиндагӣ мекард ва идеяҳо ва таълимоти ӯ то имрӯз ба фарҳанг ва ҷомеаи Чин таъсир мерасонанд.
Муҳимтарин ғояҳои Конфутсий кадомҳоянд?
Фалсафаи Конфутсий ба он асос ёфтааст, ки ҳар як шахс дорои потенсиали шахси беҳтар шудан аст, агар онҳо барои такмил додани арзишҳо ва хислатҳои ахлоқии худ кӯшиш кунанд. Ғояҳои асосии ӯ зарурати эҳтиром, ҳамдардӣ, таҳаммулпазирӣ, адолат ва таълимро дар бар мегиранд.
Китоби ҳикмат чист?
Китоби ҳикмат, ки бо номи Луню ё Аналектҳо маъруф аст, маҷмӯаи гуфтаҳо, ҳикояҳо ва ғояҳоест, ки Конфутсий ва шогирдонаш сабт кардаанд. Он яке аз муҳимтарин китобҳои фалсафаи Чин маҳсуб мешавад ва имрӯз ҳам аҳамияти бузург дорад.
Фарқи байни конфутсийизм ва даосизм чист?
Конфутсийизм ва даосизм ду ҷунбиши муҳими фалсафӣ дар Чин мебошанд. Дар ҳоле ки Конфутсийизм ба арзишҳо ва фазилатҳои ахлоқӣ тамаркуз мекунад ва ҳадафи беҳбуди ҷомеаро тавассути таълим ва ҳукумати хуб аст, Даосизм аҳамияти тавозун ва ҳамоҳангӣ бо табиат ва энергияи умумиро таъкид мекунад.
Дар бораи Конфуций боз чиро бояд донам?
- Конфутсийро аксар вақт "Устод Конг" ё "Конгзи" меноманд, ки насаби ӯ Конг ва аҳамияти ӯро ҳамчун донишманди муҳим нишон медиҳад.
- Гарчанде ки худи Конфуций ягон таълимоти диниро таблиғ намекард, ақидаҳои ӯ баъдтар аксар вақт бо дин ва маънавиёти Чин алоқаманд буданд.
- Конфуций низ ба ахамияти таълиму тарбия таъкид кардааст. Ӯ бовар дошт, ки ҳар як инсон дар сурати саъй кардани донишу малакаи худ, имкон дорад, ки инсони беҳтар шавад.
- Худи Конфуций рохбари хукумат набуд, балки хамчун муаллим ва донишманд кор мекард. Бо вуҷуди ин, вай ба манзараи сиёсии замони худ таъсири бузурге дошт ва баъдтар ба бисёре аз раҳбарон ва мансабдорони Чин таъсир расонд.
- Конфуций бо қобилияти худ дар баёни андешаҳои мураккаб дар изҳороти кӯтоҳ ва мухтасар машҳур аст. Бисьёрии у даъвоҳо ва иќтибосњо то имрўз маълуманд ва аксаран њамчун дастурамал барои зиндагии ахлоќї ва некї ёдовар мешаванд.
