آخري دفعو اپڊيٽ ڪيو ويو آڪٽوبر 9، 2021 پاران راجر ڪافمان
زندگي جي معني - چيني مثال - چيني حڪمت
ڪنهن وقت جي ڳالهه آهي ته اوائلي ميدان ۾ هڪ جهنگ ۾ ڪجهه پراڻو، سڪل وڻ هو. برفباري ٿي رهي هئي ۽ ٿڌڪار.
هڪ ڏينهن پري کان هڪ پکي هن ڏانهن ڊوڙيو. پکي ٿڪل ۽ بکايل هو جيئن هن جي ڪلهن تي آرام ڪيو پراڻو اتي آرام ڪرڻ لاءِ وڻ ٽٽي پيا.
”منهنجا دوست، تون پري کان آيو آهين؟“ پوڙهي وڻ پکيءَ کان پڇيو.
”ها، مان تمام پري کان آيو آهيان، مان لنگهي رهيو آهيان ۽ ٿورو آرام ڪرڻ چاهيان ٿو،“ پکي جواب ڏنو.
"ڇا اهو سٺو آهي ته توهان ڪٿان آيا آهيو؟" پراڻي وڻ ڄاڻڻ چاهيو.
”ها، اتي خوبصورت آهي. اتي گل، گھاس، نديون ۽ ڍنڍون آھن. اتي پڻ ڪيترائي دوست آھن - مڇي، خرگوش، گليري ۽ اسان تمام گھڻو رھون ٿا glücklich هر هڪ. اُتي به تمام گهڻي گرمي آهي، هتي جيتري ٿڌي ناهي.”
”اڙي، مان ڏسان ٿو ته تون ڏاڍو خوش آهين! هتي گرم نه آهي - موسم اڪثر ٿڌو آهي. مون هن جاءِ کي ڪڏهن به نه ڇڏيو آهي ۽ نه ئي منهنجو ڪو دوست آهي، منهنجو Leben ”اها ڏاڍا پٺاڻ آهن،“ پوڙهي وڻ چيو.
”اڙي، بدقسمتيءَ سان! تنهنجو ڪيترو اڪيلو هجڻ گهرجي Leben ۽ ٿوري گرمي جي جيڪا توهان کي خبر آهي اها تمام گهٽ آهي،“ ننڍڙو پکي جذباتي انداز ۾ چيو.
بس پوءِ ڪي ماڻهو جهنگ مان هلندا رهيا، سرد ۽ ٿڪل.
”جيڪڏهن اسان کي ٿوري باهه هجي ها ته اسان ڪجهه روسٽ ڪري سگهون ها ۽ آرام سان ٿي سگهون ،“ انهن مان هڪ چيو.
اوچتو هنن هڪ پراڻو، سڙيل ڳولهيو وڻ.
اهي جوش سان پراڻي وڻ ڏانهن ويا.
جڏهن ننڍڙي پکيءَ پنهنجي هٿن ۾ ڪهاڙا ڏٺا، تڏهين جلدي ٻئي وڻ ڏانهن ڀڄي ويا.
انهن مان ڪن پنهنجا ڪهاڙا بلند ڪيا ۽ وڻ وڍيا.
پوءِ ان کي ڪاٺيءَ ۾ ڪٽي ڇڏيائون.
ٿوريءَ دير کان پوءِ هنن وٽ برف جي باوجود هئي ۽ برف ٻرندڙ باهه ٻاري وئي آهي. ماڻهو باهه جي چوڌاري ويهندا هئا ۽ گرميء جو مزو وٺندا هئا. هاڻي جڏهن اهي ٿڌو نه رهيا هئا، اهي سڀئي خوشيء سان مسڪرائي رهيا هئا.
”ڪهڙي نه افسوسناڪ ڳالهه آهي تبديل وڻ!“ ننڍي پکي زور سان سڏ ڪيو. ”اڳي، تون اڪيلائي هئين، هن برفاني دنيا ۾ اڪيلو رهندين“!
شعلن جي وچ ۾ پوڙهو وڻ مسڪرايو:
”منهنجا دوست، مون تي افسوس نه ڪر. ماضيءَ ۾ مان ڪيترو به اڪيلو نه رهيس، گهٽ ۾ گهٽ هن دنيا جا ڪي جاندار منهنجي ڪري گرم آهن“.
چيني چوڻيون - حڪمت ۽ چوڻيون وڊيو
ذريعو: راجر ڪافمان
چيني مثال: سٺي قسمت يا خراب قسمت؟
ڪنهن زماني ۾ اتي هڪ بزرگ بزرگ رهندو هو چينجنهن کي هڪ گهوڙو ۽ هڪ پٽ هو.
هڪ ڏينهن گهوڙو ڀڄي ويو ۽ گم ٿي ويو.
جڏهن پاڙيسرين کي ان ڳالهه جي خبر پئي ته اهي پوڙهي عالم وٽ ويا ۽ کيس ٻڌايو ته هنن کي هن جي بدقسمتيءَ جو ٻڌي افسوس ٿيو آهي.
"توهان کي ڪيئن خبر آهي ته اها خراب قسمت آهي؟" هو پڇي ٿو.
جلد ئي گهوڙو موٽي آيو، پاڻ سان گڏ ڪيترائي جهنگلي گهوڙا کڻي آيو.
جڏهن پاڙيسرين کي ان ڳالهه جي خبر پئي ته اهي وري پوڙهي عالم وٽ ويا ۽ هن ڀيري کيس مبارڪباد ڏني.
"توهان کي ڪيئن خبر آهي ته اها سٺي قسمت آهي؟" هو پڇي ٿو.
جيئن ته پٽ وٽ گهڻا گهوڙا هئا، تنهن ڪري هن سوار ٿيڻ شروع ڪيو، تنهنڪري هو گهوڙي تان ڪري پيو ۽ هن جي ٽنگ ڀڄي وئي.
پاڙيسري وري پراڻيءَ وٽ ويا عقلمند انسان ۽ هن وقت اداس جو اظهار ڪيو هن جي خراب قسمت.
"توهان کي ڪيئن خبر آهي ته اها خراب قسمت آهي؟" هن پڇيو.
ٿوري دير کان پوءِ جنگ لڳي ۽ پوڙهي جي پٽ کي زخمي ٿيڻ سبب جنگ ۾ وڃڻو نه پيو. چيني مثال: گهڻو سٺي قسمت يا خراب قسمت?
چيني تمثيل - پڙهڻ - Hermann Hesse پاران
ذريعو: pablobriand1
