Laatst bijgewerkt op 1 juni 2021 door Roger Kaufman
Een inzicht in bijna-doodervaringen
Bijna-doodervaringen zijn een onderwerp van toenemende passie en aantrekkingskracht, vooral na prominente films en boeken die uittredingen en andere gevoelens beschrijven die worden ervaren door mensen in fatale omstandigheden.
Als voorbeeld daar dr gewoon Alexander in "Proof of Paradise" over wat hij in een week deed Koma ervaren van meningitis.
Tegelijkertijd vertelt Mary C. Neal in To Heaven and Also Back over haar bijna-doodervaring na een duik in een rivier na een kajakongeval.
Beide publicaties hebben veel uitgegeven tijd op de bestsellerlijst van de New York Times om aan te tonen dat dit een onderwerp is dat niet alleen de passie van de natie heeft verbaasd, maar dat aanvullend onderzoek door de medische gemeenschap vereist.
Na zijn bijna-doodervaring heeft Dr. Alexander maakte zijn eigen klinische grafieken, verwijzend naar het oordeel dat hij zo diep in coma bleef dat zijn hersenen volledig waren gesloten.
Hij gelooft dat de enige manier om te bespreken wat hij heeft meegemaakt, is te bevestigen dat zijn hart uit zijn lichaam is verwijderd en naar weer een andere wereldbol is gereisd.
Wat zijn bijna-doodervaringen?
Van felle lichten en ook warmte tot onthechting van het lichaam, flashbacks en ontmoetingen met engelen en andere wezens, dit zijn punten die Menschendie bijna-doodervaringen hebben gehad, delen hun ervaringen.
Bovendien, mensen die dit melden Ervaringen zorgden ervoor dat hun ervaring niet dromerig of hallucinant was, maar meer actueel dan de werkelijkheid zelf.
Hoewel deze bijna-doodervaringen algemeen erkende fenomenen zijn, vragen veel mensen zich af hoe geloofwaardig deze bijna-doodervaringen zijn.
Ze staan voor critici verhalen over bijna-doodervaringen, of uittredingservaringen zoals ze vaak worden genoemd, bovenaan met verhalen over paranormale krachten, klopgeesten, buitenissige ontvoeringen en verschillende andere verhalen.
Voor veel mensen bijna-doodervaringen zijn gewoon ongegrond. Deze ervaringen zijn echter even ontelbaar als gedocumenteerd om volledig te worden geproduceerd.
populaire theorieën
De geest is zowel geavanceerd als kwetsbaar. Als de zuurstof bijvoorbeeld met een percentage wordt verlaagd, zullen de hersenen vrijwel onmiddellijk reageren.
Daarom suggereren verschillende wetenschappers dat bijna-doodervaringen het gevolg zijn van fysieke aanpassingen in de hersenen, zoals het gebrek aan zuurstof dat optreedt wanneer de geest gestrest is of sterft.
verlies van zuurstof
Ze veronderstellen dat deze ervaringen te wijten zijn aan zuurstofgebrek, problemen met de verdoving en de neurochemische feedback van het lichaam. Trauma veroorzaakt.
Mensen die melden dat ze een bijna-doodervaring hebben gehad, beweren echter dat deze beschrijvingen ontoereikend zijn en zelfs niet beschrijven of lijken te herkennen wat ze hebben meegemaakt.
Het is duidelijk dat bijna-doodervaringen zowel interessant als wetenschappelijk aantrekkelijk zijn. Dankzij de vooruitgang in medische vaardigheden en moderne technologie kunnen artsen nu nog vaker mensen van de rand van de wereld zien dood opbrengst.
Het lijkt dus mogelijk dat de rapporten over Bijna-doodervaringen zullen zeker toenemen.
Permanent tegen de verwachtingen in
Er zijn bijvoorbeeld gegevens van mensen die volledige genezing bereikten na urenlang zonder adem of pols, verborgen in de sneeuw of ondergedompeld in zeer koud water. Sterker nog, specialisten creëren deze voorwaarden zelfs expres.
Ze zullen niet alleen het lichaam van een cliënt afkoelen of hun hart verlaten om gevaarlijke operaties uit te voeren, maar ze zijn zelfs begonnen deze strategieën uit te proberen bij ernstig gewonde traumapatiënten.
Ze houden haar tussen het leven en Tod, totdat hun wonden voldoende zijn hersteld.
Anesthesie Bewustzijn
Daardoor hebben mensen er vaak een Geschiedenis vertellen over hun ervaringen. Artsen schrijven deze out-of-body-ervaringen vaak toe aan 'anesthesiebewustzijn', waarvan ze zeggen dat het ongeveer één patiënt op elke 1.000 patiënten treft.
Anesthesiebewustzijn treedt op wanneer mensen onder narcose zijn maar nog steeds flarden van een gesprek hebben of Lieder kan horen in de operatiekamer.
Wat het onderzoek zegt
De allereerste meldingen van bijna-doodervaringen dateren uit ten minste de middeleeuwen, terwijl sommige onderzoekers beweren dat ze zelfs terug te voeren zijn tot de oudheid.
In feite publiceerde het medische tijdschrift Resuscitation een kort rapport over de oudste bekende klinische beschrijving van een bijna-doodervaring, geschreven door een medisch officier in de Franse strijdkrachten in de 18e eeuw.
Desalniettemin wordt gesteld dat de meeste hedendaagse onderzoeksstudies bijna-doodervaringen eigenlijk in 1975 begonnen.
Bron: Onderzoeker aan het College van Southampton
