Laatst bijgewerkt op 24 januari 2022 door Roger Kaufman
De kleine ijsbeer moet gelijke tred houden
DOKU – De ijsbeer – hoe leven ijsberen?
Vanwege zijn zorgzame zorg voor zijn jongen Dragen een van de oudste symbolen van het moederschap. Zijn vermogen om op te staan en te lopen en rechtop te vechten trekt vergelijkingen met mensen.
Een prachtige DOK over: De ijsbeer met verfijnde shots;
het is heel goed mogelijk dat de DOK van de IJsbeer is slechts voor een beperkte tijd beschikbaar.
Er zijn mensen die zich even willen laten gaan om te genieten van deze gezellige DOK over ijsberen.
IJsberen van dichtbij
Het Noordpoolgebied – een van de meest vijandige gebieden op aarde. In de Winter zweep Stormen met meer dan 100 km/u door het hele land en de temperatuur daalt tot -60°C.
Midden in deze onherbergzame wereld ligt de kraamkamer van ijsberen, ringelrobben, walrussen en Beluga-walvissen.
Diep in haar verborgen Sneeuw grot Een ijsbeer wacht op het einde van de winter. Ze heeft nakomelingen: drielingen! Een zeldzaamheid onder grote roofdieren.
De beer heeft haar grot al meer dan vijf maanden niet verlaten. Haar jong zijn hier geboren en zullen binnenkort voor het eerst het licht van de witte wereld zien.
Ze zorgt liefdevol en geduldig voor de kleintjes. De jongeren Eisbären Er zijn nog maar een paar zomermaanden om te leren overleven in het Noordpoolgebied.
Zodra het weer het toelaat, begint het gezin aan de lange reis naar hun jachtgebied, hoog in het noorden. Ook de walrussen en ringelrobben moeten het barre weer trotseren Natuur beweren.
Je ergste vijand is de ijsbeer. Vaak hebben ze genoeg Glück, omdat slechts één op de tien aanvallen van een ijsbeer op een zeehond succesvol is.
Van mislukking De ijsbeer profiteert ook van een ander mysterieus wezen dat diep verborgen in de Arctische wateren leeft: de ijshaai. Elke dode zeehond die in de... Water glijdt naar beneden en trekt de aaseter over vele kilometers aan... Voor het eerst zijn unieke en spookachtige beelden van de vrijwel onbekende ijshaai vastgelegd!
IJsberen van dichtbij gefilmd
De IJsbeer (Ursus maritimusOok Ijsbeer vernoemd[) is een soort roofdier uit de familie van Bears (Ursidae). Hij bewoont de noordelijke poolgebieden en hangt daar nauw mee samen bruine beren verwant.
Daar zit hij voor Kamtsjatka-beren en Kodiak-beren het grootste op het land levende roofdier op aarde.
Lebenserwartung
De potentiële maximale leeftijd van ijsberen in het wild Natuur wordt geschat op 25 tot 30 jaar oud, terwijl zeer weinig individuen de leeftijd van 20 jaar bereiken.Onder menselijke zorg kunnen ze maximaal 45 jaar oud worden alt Ook hier wordt meestal een zeer hoge leeftijd bereikt van iets meer dan 30 jaar, wat voor de meeste beren het maximum is.
Wikipedia
“De poolhabitat van de 25 overgebleven ijsberen smelt weg onder hun poten. Heeft het grootste landroofdier nog een toekomst?
Wetenschappers Sybille Klenzendorf en Dirk Notz willen dit ontdekken in het noordpoolgebied. Voor de documentaire ‘Polar Bears on the Run’ begeleiden auteurs Anja-Brenda Kindler en Tanja Dammertz de onderzoekers naar een afgelegen, veranderende wereld.
De zoektocht naar kansen voor de voormalige koning van het Noordpoolgebied levert ook gegevens op over de effecten van klimaatverandering op de Menschen.
De tijd dringt erop aan: Als de opwarming van de aarde niet onmiddellijk wordt gestopt, zullen sommige populaties ijsberen in twintig tot dertig jaar met 20 procent afnemen. Dit voorspellen wetenschappers als klimaatonderzoeker Dirk Notz en natuurbioloog Sybille Klenzendorf.
Tijdens haar onderzoeksreis naar de Beaufortzee in het uiterste noorden van Alaska, waar een van de belangrijkste ijsberenpopulaties ter wereld leeft, onderzocht Klenzendorf het aantal en de toestand van ijsberen.
Elf jaar geleden woonden er hier 1500, nu zijn dat er nog maar 900. En er zijn tekenen van ondervoeding bij deze dieren.
Dirk Notz van het Max Planck Instituut voor Meteorologie in Hamburg wil uitzoeken welke betekenis de opwarming van de aarde heeft voor de uitdijing van zee-ijs.
Tijdens zijn Spitsbergen-expeditie vindt hij water waar zee-ijs zou moeten zijn. En het ijs dat er nog ligt, wordt steeds dunner.
Er worden daar steeds vaker uitgehongerde mensen aangetroffen dieren. De veranderingen in het pakijs vorderen blijkbaar zo snel dat de ijsberen geen tijd hebben om zich aan de veranderende omstandigheden aan te passen.
Hun voortbestaan is afhankelijk van vast zee-ijs, aangezien dit de enige plek is waar ze kunnen jagen. In de ‘ijsberenhoofdstad’, Churchill, Canada, zoeken de blanke reuzen steeds meer voedsel op vuilnisbelten.
Op zoek naar voedsel dringen ze woonwijken binnen – wat niet zonder gevaar is voor degenen die daar wonen Menschen.
Klimaatonderzoeker Notz weet het zeker: de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde is verantwoordelijk voor het terugtrekken van het ijs. Het lot van het laatste kwart van het Arctische zee-ijs en de toekomst van de ijsberen ligt in onze handen.”
Diter's DOKU's
