Fir d'lescht aktualiséiert den 9. Oktober 2021 vum Roger Kaufmann
De Sënn vum Liewen - Chinese Parabel - Chinesesch Wäisheet
Et war emol en e bëssen alen, verduerwe Bam, deen an engem Bësch am Héichland stoung. Et huet geschneit a gefruer kal.
Enges Daags ass e Vugel vu wäitem op hien geflunn. De Vugel war midd an hongereg wéi en op d'Schëllere vun der al De Baumes huet sech do niddergelooss fir ze raschten.
"Mäi Frënd, sidd Dir vu wäit komm?" huet den ale Bam de Vugel gefrot.
"Jo, ech sinn vu wäitem komm, ech kommen duerch, an ech wëll e bësse raschten", huet de Vugel geäntwert.
"Ass et schéin wou Dir hierkënnt?" wollt den ale Bam wëssen.
„Jo, do ass et schéin. Et gi Blummen, Gräser, Baachen a Séien. Et ginn och vill Frënn do - Fësch, Huesen, Kaweechelcher a mir liewen ganz vill glécklech Gemeinsamkeet. Do ass et och ganz waarm, net esou kal wéi hei."
"Oh, ech gesinn, Dir sidd ganz glécklech! Et ass net waarm hei - d'Wieder ass dacks ganz kal. Ech hunn ni dëser Plaz lénks, nach hunn ech keng Frënn, meng Liewen ass ganz backwoods," sot den ale Bam.
"Oh du onglécklechen! Wéi einsam däin muss sinn Liewen a wat wéineg Wärme Dir wësst ass vill ze wéineg," huet de Vugel emotional gesucht.
Deemools sinn e puer Leit kal an midd duerch de Bësch gaang.
"Wa mir just e bësse Feier hätten, kënne mir eppes frittéieren a bequem sinn", sot ee vun hinnen.
Op eemol hunn se deen alen, verschwonnenen entdeckt Bam.
Begeeschtert si si bei den ale Bam gaangen.
Wéi de klenge Vugel d'Axt an hiren Hänn gesinn huet, ass e séier an en anere Bam geflunn.
E puer vun hinnen hunn hir Axt opgehuewen an de Bam gefall.
Dunn hunn se et an Brennholz gehackt.
Kuerz duerno, trotz Äis an Schnéi e brennend Feier huet ugefaang. D'Leit souzen ronderëm d'Feier an hunn d'Wärme genéissen. Elo wou se net méi kal waren, hunn se all zefridde gelaacht.
"Wat eng onglécklech ALTER Bam!“ huet de Vugel haart geruff. "Ier Dir esou einsam war, eleng an dëser äiseger Welt wunnt"!
An de Flamen huet den ale Bam gelaacht:
"Mäi Frënd, schued mech net. Egal wéi einsam ech an der Vergaangenheet war, op d'mannst e puer Kreaturen op dëser Welt si waarm wéinst mir."
Chinesesch Spréch - Wäisheet an Aphorismen Video
Source: Roger Kaufmann
Chinesesch Parabel: Gléck oder Pech?
Et war eng Kéier en ale weise Mann China, deen e Päerd an e Jong hat.
Enges Daags ass d'Päerd fortgaang a war verluer.
Wéi d'Noperen dat héieren hunn, si si bei den ale weise Mann gaang an hunn him gesot, et wier leed, vu sengem Pech ze héieren.
"Wéi wësst Dir datt et Pech ass?" hie freet.
Kuerz drop koum d'Päerd zréck an huet vill wëll Päerd mat sech bruecht.
Wéi d'Noperen doriwwer erausfonnt hunn, si si erëm bei den ale weise Mann gaang an hunn him dës Kéier fir säi Gléck gratuléiert.
"Wéi wësst Dir datt et Gléck ass?" hie freet.
Elo wou de Jong esou vill Päerd hat, huet hien op d'Reiden gaang an et ass geschitt, datt hien vun engem Päerd gefall ass an d'Been gebrach huet.
Erëm sinn d'Noperen op déi al gaangen weise Mann an dës Kéier ausgedréckt Trauregkeet säi Pech.
"Wéi wësst Dir datt et Pech ass?" hie gefrot.
De Krich ass geschwënn ausgebrach an dem ale Mann säi Jong huet wéinst der Verletzung net missen an de Krich goen. Chinese Parabel: vill glécklech oder onglécklech?
Chinesesch Parabel - Liesen - vum Hermann Hesse
Source: pablobriand 1
