راه در وسط

آخرین به روز رسانی در 14 مارس 2022 توسط راجر کافمن

نقل قول حکیمانه از لائوتسه افسانه ای

«کسی که تعادل را، فراتر از تناوب عشق و نفرت، فراتر از سود و زیان، عزت و آبرو حفظ کند، بالاترین مقام را در جهان دارد.» - لائوتسه، تائو کینک

مسیر در نقل قول وسط

«بعضی از مردم قطعاً بدون گوش دادن به قلب خود از عقل خود پیروی می کنند و برخی دیگر بدون توجه به ذهن خود از قلب خود پیروی می کنند. بنابراین دلایلی وجود دارد که بین قلب و ذهن تعادل وجود دارد. به ما توصیه نمی شد که به ذهن بچسبیم و از دل غافل شویم. در عوض، باید قلب را بر ذهن دنبال کنیم، اما بدون اینکه منطق را کاملاً کنار بگذاریم. راه میانه، مسیر ترجیحی است و این مسیر به سادگی نشان می دهد که به قلب خود اجازه می دهید شما را راهنمایی کند. اما فراموش نکنید که عقل را با وجدان خود متعادل کنید.» - سوزی قاسم

«دست شما باز و بسته می شود، باز و بسته می شود. اگر مدام یک دست بود یا مدام دراز بود، فلج می شدی. عمیق ترین حضور شما در هر تنگ و گشاد شدن کوچک است، هر دو به زیبایی متعادل و مانند بال های پرنده همکاری می کنند. – جلال الدین رومی

"اول از همه این است بودیسم نه بدبینانه و نه مثبت. در هر صورت، او معقول است زیرا دیدگاه معقولی نسبت به آن دارد زندگی و جهان او نقاط را بی طرف بررسی می کند. در بهشت ​​احمق ها همه شما را نمی ترسانند یا عذاب نمی دهند نگرانی های خیالی احتمالی و گناهان دقیقاً و عینی به شما می گوید که چه هستید و همچنین دنیای اطراف شما چیست و همچنین معانی ایده آل را برای شما آشکار می کند. Freiheit، آرامش ، صلح و شادی." - والپولا راهولا

«به داخل نرو و پنهان نشو. ظاهر نشوید و بدرخشید. سهام همچنان در وسط باقی بماند.» - ژوانگزی

آموزش بودایی نه دوره انکار است و نه تأیید. این پارادوکس اعماق را برای ما آشکار می کند فضا، داخل و خارج از یقه.

این آگاهی را راه میانه می نامند

آژان چاه هر روز در مورد حد وسط بحث می کرد. در صومعه راه میانه را در نظر گرفتیم.

در گلدن، صد راهب در یک سازه مدیتیشن در فضای باز با درختان سر به فلک کشیده و جنگلی انبوه و دوستدار محیط زیست نشستند و این دانش اولیه را تلاوت کردند: «میان نهایت لذت و انکار خود یک راه میانه وجود دارد، بدون غم و اندوه. و رنج این وسیله صلح و همچنین رهایی در این زندگی است.»

اگر خوشبختی خود را منحصراً از طریق زیاده خواهی جستجو کنیم، آزاد نیستیم. و وقتی هم با خود و هم با جهان می جنگیم، آزاد نیستیم.

این راه میانه است که آزادی را به ارمغان می آورد. این بدیهی است که توسط همه کسانی که در حال بیداری هستند آشکار شده است. گویی در حین سفر در یک منطقه جنگلی بزرگ، با یک مسیر قدیمی روبرو می شوید، جاده ای قدیمی که از مردم بودا ادعا کرد که در روزهای قبل پایمال شده بود... با این حال من راهبان را یک مسیر قدیمی، یک جاده قدیمی دیده ام که توسط آگاهان گذشته طی شده است.

راه میانه، واسطه شادی بین دلبستگی و خصومت، بین بودن و نیستی، بین نوع و پوچی، بین اراده آزاد و جبر را توصیف می کند.

هرچه بیشتر در میانه کاوش می کنیم، بین بازی های یقه ای عمیق تر استراحت می کنیم. گاهی آژان چاه آن را به عنوان کوآنی توصیف می‌کند که در آن «نه به جلو، نه قدم گذاشتن، نه ثابت ایستادن» وجود دارد.

او برای کشف حد وسط ادامه داد: سعی کنید هوشیار باشید و بگذارید همه چیز روند طبیعی خود را طی کند. پس از آن اراده شما Geist برای استراحت در هر محیطی، مانند یک استخر جنگلی شفاف، حیوانات خانگی کمیاب مطمئناً شامل مصرف الکل در استخر می شوند و ماهیت همه نقاط را به وضوح خواهید دید. مطمئناً چیزهای عجیب و غریب و شگفت انگیز زیادی را خواهید دید که تکرار می شوند، اما مطمئناً سکوت خواهید کرد. این شادی بودا است.»

یادگیری آرامش در وسط نیاز به یک اعتماد به خود زندگی مثل یادگیری شنا کردن است. یادم می آید اولین بار در 7 سالگی در کلاس شنا شرکت کردم. من لاغر بودم و می لرزیدم نوع، کوبیدن به اطراف و تلاش برای شناور ماندن در یک استخر سرد.

اما یک روز صبح لحظه جذابی فرا رسید که من را به عقب راند در حالی که توسط معلم در آغوشم گرفته شد و سپس رها کردم. من آن را متوجه شدم آب من را از شنا کردن باز می دارد. شروع کردم به اعتماد به وجوه.

در میانه شمارش، هم سادگی و هم تعادل وجود دارد، تشخیص سیار که ما نیز در دریای همیشه در حال تغییر وجود داریم. لبینز توانایی شنا کردن، که در واقع همیشه ما را نگه داشته است.

مربی بودایی از ما دعوت می کند که این راحتی را در همه جا آشکار کنیم: در تفکر، در صنعت، هر کجا که هستیم. در مسیر میانه، در واقعیت اینجا و اکنون، جایی که همه اضداد وجود دارند، استراحت می کنیم. تی. اس. الیوت این را «نقطه ساکن کره گردان، نه از و نه به سوی، نه درک و نه حرکت، نه گوشت و نه بی گوشت» می نامد. Sage Shantideva مسیر میانی را "راحتی کامل غیر ارجاعی" می نامد. متن حکمت کامل آن را به عنوان «آگاهی از چنین بودن، دستاوردهای گذشته توصیف می کند بزرگ یا کوچک، همیشه در همه چیز، هم به عنوان یک دوره و هم به عنوان یک هدف، حضور دارد».

معنی این کلمات عجیب چیست؟ آنها تلاش هایی هستند که شادی بخش هستند تجربه برای توصیف بیرون آمدن از زمان، از دستیابی، از دوگانگی. آنها توانایی ماندن در اینجا و اکنون را توضیح می دهند. همانطور که یکی از مربیان می گوید: «مسیر میانه از اینجا به آنجا منتهی نمی شود. از آنجا به اینجا می رود.» راه میانه وجود ابدیت را توضیح می دهد. در واقعیت اینجا و اکنون زندگی است روشن، درخشان، آگاهانه، خالی و در عین حال پر از احتمالات.

وقتی راه میانه را پیدا می کنیم، نه از دنیا دور می شویم و نه خود را در آن گم می کنیم. ما با تمام وجود می توانیم تجربه در پیچیدگی‌شان، با ایده‌ها و احساسات و نمایشنامه‌سازی‌های دقیق خودمان همان طور که هستند.

ما کشف می کنیم که هیجان، رمز و راز، سازگاری را در آغوش می گیریم. به جای اینکه به دنبال وضوح باشیم، منتظر آکورد در انتهای آهنگ باشیم، بیایید سر را باز کنیم و در وسط هم بنشینیم. در این بین، متوجه می شویم که کره زمین قابل ویرایش است.

آژان سومدو به ما می آموزد که خودمان را نسبت به نقاطی که چگونه هستند باز کنیم. "البته ما همیشه می توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم عالی شرایط را تصور کنید، چگونه باید ایده آل باشد، دیگران چگونه باید رفتار کنند. اما وظیفه ما این نیست که چیزی کامل را توسعه دهیم.

این وظیفه ماست که ببینیم چگونه است و برنده شویم." از دنیا همانطور که هست شرایط همیشه برای بیداری دل کافی است.»

جینجر یک مددکار اجتماعی 51 ساله بود که سال ها در مرکزی در دره مرکزی کالیفرنیا کار می کرد.

او که یک مراقبه اختصاصی بود، یک ماه مرخصی گرفت تا به استراحتگاه بهاری ما بیاید. در ابتدا برای او سخت بود ذهن آرام شدن.

برادر کوچکتر گرانقدرش دوباره وارد بخش روانپزشکی شده بود، جایی که در ابتدا برای اسکیزوفرنی تحت درمان قرار داشت. توقف در بیمارستان بستری شده بود.

او با من در میان گذاشت که سرشار از احساسات، گیج شدن از نگرانی، سردرگمی، بی قراری، عصبانیت و همچنین درد است.

به او توصیه کردم که بگذار همه چیز باشد، فقط روی زمین بنشیند و راه برود و بگذارد همه چیز در زمان خودش درست شود. اما همانطور که او استراحت می کرد، هر دو احساس و داستان قوی تر

به او آموزش آژان چاه را برای استراحت مانند دریاچه جنگلی شفاف توضیح دادم. از آنها خواستم که یکی یکی همه حیوانات وحشی درونی را که می آیند و در کنار استخر مصرف می کنند شناسایی کنند.

او شروع به نامگذاری آنها کرد: نگران از دست دادن کنترل، ترس از مرگ، نگرانی در مورد زندگی کامل، درد و چسبیدن به یک ارتباط قبلی، اشتیاق برای شریکی که می‌خواهد مستقل باشد، نگران خواهر و برادرش، استرس و ترس از پول نقد، عصبانیت از سیستم مراقبت‌های بهداشتی است که او مجبور بود هر روز در محل کارش با آن مبارزه کند. ، قدردانی از کارکنان خود.

من از آنها استقبال کردم که در میانه همه چیز، تناقض، سردرگمی، امیدها و ترس ها باشند. گفتم: «مثل یک ملکه روی تخت بنشین، و اجازه بده بازی زندگی، شادی ها و همچنین غم ها، ترس ها و همچنین عوارض، تولد و مرگ در اطراف شما. فکر نکن باید درستش کنی.»

زنجبیل تمرین کرد، استراحت کرد و قدم زد و اجازه داد همه چیز باشد. همانطور که احساسات شدید ادامه یافت، او آرام شد و به طور فزاینده ای ساکت و حاضر شد.

مراقبه او واقعاً بسیار گسترده تر بود، حالات و احساسات جامد که رخ می دادند مانند امواج غیرشخصی نیرو به نظر می رسید. بدنش سبک تر شد و شادی هم آمد. 2 روز بعد لکه ها بدتر شدند.

او به آنفولانزا مبتلا شد، احساس ضعف و خطر فوق‌العاده‌ای داشت و از نظر بالینی افسرده شد. از آنجایی که جینجر به بیماری کبد C نیز مبتلا بود، نگران بود که بدنش مطمئناً هرگز آنقدر محکم نباشد که به خوبی مراقبه کند یا به سادگی زندگی کند.

به او یادآوری کردم که وسط بنشیند و فردای آن روز ساکت و راضی برگشت.

او توضیح داد: «به مرکز برگشتم. خندید و روی صندلی نشست.

مثل بودا، متوجه شدم، اوه، این فقط مارا است. من به سادگی می گویم، "می بینمت، مارا." مارا می تواند غم و اندوه یا امید من، ناراحتی جسمی یا ترس من باشد. همه اینها فقط زندگی است و حد وسط بسیار عمیق است، همه آنها هستند و هیچ کدام، همیشه اینجاست."

در واقع، من سال هاست که جینجر را از زمانی که مخفی شده بود می بینم. شرایط بیرونی آنها واقعاً بهبود نیافته است.

کار او، برادرش، سلامتی و رفاه او همچنان مسائلی هستند که او همچنان با آنها مواجه است. اما قلب او به ویژه آرام است. او تقریباً هر روز در هرج و مرج زندگی خود آرام می نشیند. جینجر به من می گوید که انعکاس او به او کمک کرد تا مسیر اصلی و همچنین آزادی درونی را که به آن امیدوار بود کشف کند.

منبع: قلب عاقل

پریشانی ها به عنوان عناصر روانی بیرونی طبقه بندی می شوند و خود هیچ یک از شش ذهن اصلی (چشم، گوش، بینی، زبان، بدن و همچنین آگاهی ذهنی) نیستند. ذهن (یک آگاهی روانی) تحت تأثیر آن قرار می گیرد، به جایی می رود که بیماری آن را می برد، و همچنین یک عمل بد را جمع آوری می کند.

تعداد فوق العاده ای وجود دارد انواع متفاوت از رنج، اما مهم ترین آنها میل، نفرت، رضایت، دیدگاه اشتباه و غیره است، پریشانی و همچنین انزجار در پیش زمینه است. به دلیل وابستگی اولیه به خود، انزجار زمانی به وجود می آید که اتفاقی نامطلوب بیفتد. علاوه بر این، دلبستگی به خود موجب غرور می‌شود که فرد را استثنایی می‌داند، و به همین ترتیب، وقتی فرد فاقد تخصص باشد، دیدگاهی نادرست ایجاد می‌شود که چیزهای آن تخصص را وجود ندارد.

چگونه خود چسبندگی و غیره در چنین قدرت عالی بوجود می آید؟ به دلیل شرطی شدن سست اولیه، ذهن حتی در رویاها به شدت به «من، من» می‌چسبد و با نیروی این ایده دلبستگی به خود و غیره به وجود می‌آید. این تصور غلط از «من» ناشی از عدم آگاهی پیرامون آن است مراقبت از. این واقعیت که همه عناصر از وجود ذاتی تهی هستند پوشیده است و نکاتی نیز مورد توجه قرار می گیرد natürlich خارج شدن؛ ایده محکم "من" از این نشات می گیرد.

بنابراین، این تصور که احساسات ذاتاً وجود دارند، جهل عذاب‌آوری است که منشأ نهایی همه رنج‌هاست.»
- دالایی لاما XIV

دالایی لاما - ورود به راه میانه - مسیر در وسط

روز اول تدریس چهار روزه معظم له دالایی لاما در «ورود به راه میانه» چاندراکیرتی برای بوداییان تایوان در معبد اصلی تبتی در دارمسالا، HP، هند از 3 تا 6 اکتبر 2018.

دالایی لاما