Τελευταία ενημέρωση στις 6 Μαρτίου 2022 από Ρότζερ Κάουφμαν
Ο πίθηκος ως δικαστής - ένας έξυπνος μύθος από Ασία
Στο παρελθόν, όταν σχεδόν όλα τα ζώα περιφέρονταν ελεύθερα και μόνο λίγα από αυτά ζούσαν με ανθρώπους, ένας σκύλος και μια γάτα ζούσαν στο σπίτι ενός λόγιου.
Μια μέρα δόθηκε στον μελετητή ένα φρεσκοψημένο κέικ. Επειδή χρειάστηκε να φύγει από το σπίτι για λίγες ώρες, τον έβαλε σε μια σανίδα κρεμασμένη στον τοίχο για ασφάλεια.
Καλούπι γάτα είχε παρακολουθήσει προσεκτικά τον μελετητή, και μόλις βγήκε από την πόρτα, πήδηξε στην ψάθινη καρέκλα δίπλα στο παράθυρο, από εκεί στο τραπέζι, και από εκεί τόλμησε το άλμα εις μήκος στον πίνακα.
Το καρφί που στερεώνει τη σανίδα με α πλέγμα μπαμπού μόνο προσωρινά συνδεδεμένο, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση. Η σανίδα με την τούρτα και η γάτα έπεσαν στο έδαφος με ένα χτύπημα.
ο Σκυλί είχε απλωθεί νυσταγμένα στον ήλιο, περιμένοντας τον κύριό του να επιστρέψει. Με το ξαφνικό βρυχηθμό πήδηξε έντρομος και έτρεξε στο δωμάτιο.
Όταν είδε το μυρωδάτο κέικ στα νύχια της γάτας, πήδηξε πάνω της και ήθελε να της το αρπάξει. ο γάτα αμύνθηκε με ένα γρύλισμα και έδωσε μια δυνατή γροθιά στη μύτη της συγκατοίκου της. Ο σκύλος ούρλιαξε.
Ένας πίθηκος μόλις πήδηξε πάνω από τον τοίχο του κήπου και με περιέργεια κοίταξε μέσα από το παράθυρο. «Γιατί μαλώνετε οι δυο σας σε τόσο ένδοξο καιρό;» ρώτησε διασκεδάζοντας.
Ο σκύλος γάβγισε με μανία: «Αυτή η άχρηστη γάτα κλέφτης έκλεψε την τούρτα του κυρίου μας!» - "Κοίτα τη δουλειά σου?" η γάτα μύρισε θυμωμένη.
«Ενώ κοιμόσουν νωχελικά στον ήλιο, βασανίστηκα πολύ. Δούλεψα σκληρά για να κερδίσω την τούρτα!».
«Αδυσώπητο, εγωιστικό κτήνος», γρύλισε ο σκύλος, «νομίζεις ότι μπορείς να φας το κέικ μόνος σου; Ανήκει στον Κύριό μας, επομένως έχω και εγώ δικαίωμα σε αυτό».
«Σταμάτα να μαλώνεις!» είπε η μαϊμού. «Δεν είναι αρκετά μεγάλη η τούρτα για τους δυο σας; Βλέπω μια ζυγαριά στο τραπέζι εκεί. Θα σου χωρίσω τη λεία σε δύο ίσα μέρη».
Η γάτα και ο σκύλος συμφώνησαν. Παρακολούθησαν ενθουσιασμένοι καθώς η μαϊμού έσπασε την τούρτα και έβαζε τη μισή στη μια ζυγαριά και τη μισή στην άλλη.
Το ένα ταψί έπεσε κάτω. «Το κομμάτι είναι μάλλον πολύ βαρύ», είπε ο πίθηκος με μια σοβαρή έκφραση, θρυμμάτισε μερικά ψίχουλα και τα έβαλε στο στόμα του με ευχαρίστηση.
Σκύλος και γάτα παρακολούθησαν ανυπόμονα καθώς το μπολ σιγά-σιγά ανέβαινε ξανά. ""Τώρα είναι καλό!" φώναξε ο σκύλος. "Οχι!" είπε αυστηρά η μαϊμού. «Το κομμάτι της τούρτας είναι ακόμα λίγο πολύ βαρύ. Δεν θα κατηγορηθώ ότι είμαι άδικος δικαστής».
Με αυτά τα λόγια εισέβαλε μικρό κομμάτι κέικ και το άφησε να μπει στο στόμα του. Αλλά είχε πάρει πάρα πολλά, προς το παρόν το άλλο τηγάνι βούλιαζε.
Η μαϊμού μουρμούρισε μερικές ακατάληπτες λέξεις και άρχισε να κόβει ψίχουλα ψίχουλα από το δεύτερο κομμάτι και να το χώνει άνετα στο στόμα της μέχρι που οι δύο ζυγαριές πλησίασαν ξανά σταδιακά η μία την άλλη. Την τελευταία στιγμή πήρε πάλι πάρα πολύ από το μεγαλύτερο κομμάτι κέικ, έτσι ώστε αυτό έγινε μικρότερο από το άλλο και η ζυγαριά ανέβηκε. Έπρεπε να ολοκληρώσει τη δουλειά του ξεκινήστε ξανά.
Αυτή η διαδικασία επαναλαμβανόταν μέχρι το ένα ταψί να αδειάσει τελείως και να μείνει μόνο λίγο στο άλλο.
Τότε θύμωσε και μάλωσε τον σκύλο και τη γάτα: «Μαλώνεις για ένα τόσο γελοίο μικρό πράγμα και ζητάς να είμαι ο κριτής σου;
«Θα έπρεπε να ντρέπεστε για τον εαυτό σας! Για να βασιλέψει επιτέλους η γαλήνη, θα φάω μόνος μου το κέικ».
Έβαλε την τελευταία μπουκιά στο στόμα του και κουνήθηκε έξω από το παράθυρο. Ο σκύλος και η γάτα τον πρόσεχαν έκπληκτοι. «Τώρα το έχεις!» σφύριξε η γάτα. «Γιατί ήσουν τόσο τσιγκούνης;» γρύλισε ο σκύλος και γύρισε πίσω στο σημείο του ήλιου του. «Δεν μπορείς πια να βασιστείς σε κανέναν», γρύλισε και αποκοιμήθηκε ξανά.
Πηγή: Μια Μύθος από την Ασία
