Τελευταία ενημέρωση στις 14 Μαρτίου 2022 από Ρότζερ Κάουφμαν
Ένα σοφό απόφθεγμα από τον θρυλικό Λάο Τσε
«Αυτός που διατηρεί την ισορροπία, πέρα από την εναλλαγή αγάπης και μίσους, πέρα από κέρδος και απώλεια, τιμή και ατιμία, κατέχει την υψηλότερη θέση στον κόσμο». – Lao Tse, Tao the Kink
Το μονοπάτι στα μεσαία εισαγωγικά
«Μερικοί άνθρωποι σίγουρα θα ακολουθήσουν το μυαλό τους χωρίς να ακούσουν την καρδιά τους, και άλλοι θα ακολουθήσουν τις καρδιές τους χωρίς να δώσουν προσοχή στο μυαλό τους. Επομένως, υπάρχουν λόγοι που υπάρχει ισορροπία μεταξύ καρδιάς και νου. Δεν μας συμβούλεψαν να κολλάμε στο μυαλό και επίσης να παραμελούμε την καρδιά. Αντίθετα, θα πρέπει να ακολουθούμε την καρδιά πάνω από το μυαλό, αλλά χωρίς να εγκαταλείπουμε εντελώς τη λογική. Το μεσαίο μονοπάτι είναι το προτιμώμενο μονοπάτι, και αυτό το μονοπάτι δείχνει απλώς ότι αφήνετε την καρδιά σας να σας καθοδηγήσει. Αλλά μην ξεχνάτε να ισορροπείτε τη λογική με τη συνείδησή σας». – Σούζυ Κασέμ
«Το χέρι σου ανοίγει και κλείνει, ανοίγει και κλείνει. Αν ήταν συνεχώς το ένα χέρι ή συνεχώς τεντωμένο, θα ήσουν παράλυτος. Η βαθύτερη παρουσία σας βρίσκεται σε κάθε μικρό στένεμα και διευρύνετε, τόσο όμορφα ισορροπημένα όσο και συνεργαζόμενα σαν φτερά πουλιών». – Τζελαλουντίν Ρουμί
«Πρώτα απ' όλα είναι το βουδισμός ούτε απαισιόδοξος ούτε θετικός. Αν μη τι άλλο, είναι λογικός, γιατί έχει μια λογική άποψη γι' αυτό Ζωή και ο παγκόσμιος. Ελέγχει τα σημεία ουδέτερα. Στον παράδεισο ενός ανόητου, ούτε σε τρομάζει ούτε σε βασανίζει με όλους πιθανές φανταστικές ανησυχίες και αμαρτίες. Σου λέει με ακρίβεια και αντικειμενικότητα τι είσαι και επίσης τι είναι ο κόσμος γύρω σου, και σου αποκαλύπτει επίσης τα μέσα για να ιδεοποιήσεις Freiheit, ηρεμία, ειρήνη και χαρά." – Walpola Rahula
«Μην μπαίνεις μέσα ούτε κρύβεσαι. Μην εμφανιστείτε και λάμπετε επίσης. μείνε το απόθεμα ακόμα στη μέση». - Τζουανγκζί
Η βουδιστική εκπαίδευση δεν είναι ούτε μια πορεία άρνησης ούτε επιβεβαίωσης. Μας αποκαλύπτει το παράδοξο του βαθέως χώρος, μέσα και πέρα από το πέτο.
Αυτή η επίγνωση ονομάζεται μέση οδός
Ο Ajahn Chah συζητούσε καθημερινά τη μέση λύση. Στο μοναστήρι θεωρήσαμε τη μέση λύση.
Στο Golden, εκατό μοναχοί κάθισαν σε μια υπαίθρια δομή διαλογισμού με πανύψηλα δέντρα και ένα πυκνό, φιλικό προς το περιβάλλον δάσος και απήγγειλαν αυτές τις αρχικές γνώσεις: «Υπάρχει μια μέση διαδρομή μεταξύ των άκρων της ευχαρίστησης και της αυταπάρνησης, χωρίς λύπη. και ταλαιπωρία. Αυτό είναι το μέσο για την ειρήνη και επίσης για την απελευθέρωση σε αυτή τη ζωή».
Αν αναζητούμε την ευτυχία μόνο μέσα από την ανεκτικότητα, δεν είμαστε ελεύθεροι. Και όταν πολεμάμε και τον εαυτό μας και τον κόσμο, δεν είμαστε ελεύθεροι.
Είναι η μέση οδός που φέρνει την ελευθερία. Αυτό είναι ένα αξίωμα που αποκαλύπτεται από όλους όσους ξυπνούν. «Είναι σαν, ενώ ταξιδεύετε σε μια μεγάλη δασική έκταση, συναντάτε ένα παλιό μονοπάτι, έναν παλιό δρόμο που οδηγεί από άνθρωποι είχε πατηθεί παλαιότερα... Ωστόσο, έχω δει μοναχούς ένα παλιό μονοπάτι, έναν παλιό δρόμο, που τον πήραν οι σωστά ενημερωμένοι του παρελθόντος», ισχυρίστηκε ο Βούδας.
Η μέση οδός περιγράφει το χαρούμενο μέσο μεταξύ της προσκόλλησης και της εχθρότητας, μεταξύ του είναι και του μη όντος, μεταξύ του τύπου και του κενού, μεταξύ της ελεύθερης βούλησης και του ντετερμινισμού.
Όσο περισσότερο εξερευνούμε τη μέση οδό, τόσο βαθύτερα ξεκουραζόμαστε ανάμεσα στα παιχνίδια με πέτο. Μερικές φορές ο Ajahn Chah το περιέγραψε ως ένα κοάν στο οποίο δεν υπάρχει «ούτε να πηγαίνεις μπροστά, ούτε να βαδίζεις, ούτε να στέκεσαι ακίνητος».
Για να αποκαλύψει τη μέση λύση, συνέχισε: «Προσπαθήστε να είστε συνειδητοί και αφήστε τα πράγματα να ακολουθήσουν τη φυσική τους πορεία. Μετά από αυτό το θέλημά σας Geist για να ξεκουραστείτε σε οποιοδήποτε περιβάλλον, όπως σε μια πισίνα καθαρού δάσους, τα σπάνια κατοικίδια θα περιλαμβάνουν σίγουρα την κατανάλωση αλκοόλ στην πισίνα και θα δείτε ξεκάθαρα τη φύση όλων των σημείων. Σίγουρα θα δείτε πολλά περίεργα αλλά και υπέροχα πράγματα να επαναλαμβάνονται, αλλά σίγουρα θα σιωπήσετε. Αυτή είναι η χαρά του Βούδα».
Το να μάθεις να χαλαρώνεις στο κέντρο απαιτεί α Vertrauen στην ίδια τη ζωή. Είναι σαν να μαθαίνεις να κολυμπάς. Θυμάμαι ότι έκανα μαθήματα κολύμβησης για πρώτη φορά όταν ήμουν 7 χρονών. Ήμουν αδύνατος, ανατριχιάζω Είδοςτριγυρίζει προσπαθώντας να μείνει στη ζωή σε μια κρύα πισίνα.
Αλλά ένα πρωί ήρθε ένα μαγευτικό λεπτό που με τράβηξε πίσω καθώς με κράτησε η γκουβερνάντα και μετά με άφησαν ελεύθερο. Το καταλαβα αυτο Νερό κράτα με ότι μπορώ να κολυμπήσω. Έχω αρχίσει να εμπιστεύομαι τα κεφάλαια.
Υπάρχει και μια απλότητα και μια ισορροπία στο να μετράς στη μέση, μια κινητή αναγνώριση ότι κι εμείς, στη συνεχώς μεταβαλλόμενη θάλασσα Λέμπενς να μπορούμε να κολυμπάμε, πράγμα που μας κρατούσε πάντα.
Ο βουδιστής μέντορας μας προσκαλεί να αποκαλύψουμε αυτή την άνεση παντού: στον προβληματισμό, στη βιομηχανία, όπου κι αν βρισκόμαστε. Στη μέση οδό ερχόμαστε να ξεκουραστούμε στην πραγματικότητα του εδώ και τώρα, όπου υπάρχουν όλα τα αντίθετα. Ο TS Eliot αποκαλεί αυτό το «ακίνητο σημείο της περιστρεφόμενης σφαίρας, ούτε από ούτε προς, ούτε κατανόηση ούτε κίνηση, ούτε σάρκα ούτε χωρίς σάρκα». Ο Sage Shantideva αποκαλεί τη μέση οδό «πλήρη μη αναφορική ευκολία». Το Κείμενο της Τέλειας Σοφίας το περιγράφει ως «συναίσθηση της τέτοιας, τα προηγούμενα επιτεύγματα του Μεγάλο ή μικρό, πάντα παρόν σε όλα τα πράγματα, και ως πορεία και ως στόχος.
Τι σημαίνουν αυτές οι περίεργες λέξεις; Είναι δοκιμασίες, οι χαρούμενες Εμπειρία για να περιγράψω βγαίνοντας από το χρόνο, από την επίτευξη, από τη δυαδικότητα. Εξηγούν την ικανότητα να μένεις στο εδώ και τώρα. Όπως είπε ένας παιδαγωγός: «Η μέση οδός δεν είναι από εδώ ως εκεί. Πάει από εκεί ως εδώ.» Η μέση οδός εξηγεί την ύπαρξη της αιωνιότητας. Στο Το γεγονός του εδώ και τώρα είναι η ζωή ξεκάθαρο, λαμπρό, συνειδητό, κενό και όμως γεμάτο δυνατότητες.
Όταν βρίσκουμε τη μέση λύση, ούτε αποστασιοποιούμαστε από τον κόσμο ούτε χάνουμε τον εαυτό μας σε αυτόν. Μπορούμε με όλα μας Εμπειρία στην πολυπλοκότητά τους, με τις δικές μας ακριβείς ιδέες και συναισθήματα και δραματοποιήσεις όπως είναι.
Ανακαλύπτουμε να αγκαλιάσουμε την ένταση, το μυστήριο, τη συμμόρφωση. Αντί να ψάχνουμε για λύση, περιμένοντας τη συγχορδία στο τέλος ενός τραγουδιού, αφήνουμε τον εαυτό μας να ανοιχτεί και να γέρνουμε πίσω στη μέση επίσης. Ενδιάμεσα, ανακαλύπτουμε ότι η υδρόγειος είναι επεξεργάσιμη.
Ο Ajahn Sumedo μας διδάσκει να ανοίγουμε τον εαυτό μας στο πώς είναι τα σημεία. «Φυσικά μπορούμε πάντα να κάνουμε περισσότερα έξοχος Φαντάζομαι συνθήκες, πώς πρέπει να είναι ιδανικά, πώς πρέπει να συμπεριφέρονται όλοι οι άλλοι. Αλλά δεν είναι δουλειά μας να αναπτύξουμε κάτι τέλειο.
Είναι δουλειά μας να δούμε πώς είναι και να κερδίσουμε». από τον κόσμο όπως είναι. Οι συνθήκες είναι πάντα επαρκείς για την αφύπνιση της καρδιάς».
Η Τζίντζερ ήταν μια 51χρονη κοινωνική λειτουργός που εργαζόταν για χρόνια σε ένα κέντρο στο Central Valley της Καλιφόρνια.
Μια αφοσιωμένη διαλογίστρια, πήρε ένα μήνα άδεια για να έρθει στο ανοιξιάτικο καταφύγιό μας. Στην αρχή δυσκολεύτηκε μυαλό να ηρεμήσεις.
Ο πολύτιμος μικρότερος αδερφός της είχε ξαναμπεί στην ψυχιατρική, όπου ήταν αρχικά για σχιζοφρένεια Παύση είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο.
Μοιράστηκε μαζί μου ότι ήταν πλημμυρισμένη από συγκίνηση, μπερδεμένη από ανησυχία, σύγχυση, ανησυχία, θυμό και επίσης πόνο.
Της συμβούλεψα να τα παρατήσει όλα, απλώς να κάτσει και να περπατήσει στο έδαφος και να αφήσει τα θέματα να διευθετηθούν στον δικό της χρόνο. Αλλά ενώ ξεκουραζόταν, τόσο οι αισθήσεις όσο και το ιστορίες ισχυρότερη.
Της εξήγησα την εκπαίδευση του Ajahn Chah να ξεκουράζεται σαν μια καθαρή δασική λίμνη. Τους προκάλεσα να αναγνωρίσουν ένα προς ένα όλα τα εσωτερικά άγρια που έρχονται και επίσης καταναλώνουν δίπλα στην πισίνα.
Άρχισε να τους ονομάζει: Ανησυχία για απώλεια ελέγχου, φόβος θανάτου, ανησυχία για μια συνολική ζωή, πόνο και προσκόλληση σε μια πρώην σχέση, λαχτάρα για σύντροφο αλλά που θέλει να είναι ανεξάρτητη, ανησυχία για τα αδέρφια της, άγχος και φόβος για μετρητά, θυμός για το σύστημα υγείας που έπρεπε να παλεύει καθημερινά στη δουλειά της , εκτίμηση για τους υπαλλήλους τους.
Τους καλωσόρισα να βρεθούν στη μέση όλων, στο παράδοξο, στη σύγχυση, στις ελπίδες και στους φόβους. «Κάθισε σαν βασίλισσα στο θρόνο», είπα, «και επέτρεψε αυτό παιχνίδι της ζωής, τις χαρές και επίσης τη λύπη, τους φόβους αλλά και τις επιπλοκές, τη γέννηση και τον θάνατο γύρω σου. Μη νομίζεις ότι πρέπει να το διορθώσεις».
Το τζίντζερ εξασκήθηκε, ξεκουράστηκε και έκανε βόλτα, ας είναι όλα. Καθώς οι έντονες αισθήσεις συνέχιζαν να επανέρχονται, χαλάρωσε και γινόταν επίσης όλο και πιο ήσυχη και παρούσα.
Ο διαλογισμός της ήταν πραγματικά πολύ πιο ευρύχωρος, οι στερεές καταστάσεις και τα συναισθήματα που προέκυπταν έμοιαζαν με απρόσωπα κύματα δύναμης. Το σώμα της έγινε πιο ανάλαφρο και έπεσε και η τύχη. 2 μέρες αργότερα τα σημεία χειροτέρεψαν.
Προσβλήθηκε από γρίπη, ένιωθε εξαιρετικά αδύναμη και σε κίνδυνο και έπαθε κλινικά κατάθλιψη. Δεδομένου ότι η Τζίντζερ είχε επίσης ηπατική νόσο C, ανησυχούσε ότι το σώμα της σίγουρα δεν θα ήταν ποτέ αρκετά δυνατό για να διαλογιστεί καλά ή απλώς να ζήσει.
Της υπενθύμισα να καθίσει στο χόρτο, και επέστρεψε την επόμενη μέρα, ήσυχη και ικανοποιημένη.
Η ίδια εξήγησε: «Γύρισα στο κέντρο. Εκείνη γέλασε και κάθισε.
«Όπως ο Βούδας, συνειδητοποίησα, ω, αυτή είναι απλώς η Μάρα. Λέω απλώς «Σε βλέπω, Μάρα». Η Μάρα μπορεί να είναι η λύπη μου ή οι ελπίδες μου, η σωματική μου δυσφορία ή ο φόβος μου. Όλα αυτά είναι απλώς ζωή και η μέση λύση είναι τόσο βαθιά, είναι όλοι αυτοί και κανένας από αυτούς, είναι εδώ όλη την ώρα».
Μάλιστα, την Τζίντζερ την βλέπω πολλά χρόνια τώρα από τότε που έφυγε κρυμμένη. Οι εξωτερικές τους συνθήκες δεν έχουν βελτιωθεί πραγματικά.
Η δουλειά της, ο αδερφός της, η υγεία και η ευημερία της εξακολουθούν να είναι ζητήματα που συνεχίζει να αντιμετωπίζει. Όμως η καρδιά της είναι ιδιαίτερα χαλαρή. Κάθεται ακίνητη σχεδόν καθημερινά στο χάος της ζωής της. Η Τζίντζερ μου λέει ότι η αντανάκλασή της τη βοήθησε να ανακαλύψει το κύριο μονοπάτι και επίσης την εσωτερική ελευθερία που ήλπιζε.
Πηγή: “The Wise Heart”
«Οι στενοχώριες ταξινομούνται ως εξωτερικά νοητικά στοιχεία και δεν αποτελούν οι ίδιες κανένα από τα έξι κύρια μυαλά (μάτι, αυτί, μύτη, γλώσσα, σώμα και επίσης νοητική συνείδηση). Ο νους (μια ψυχολογική συνείδηση) έρχεται κάτω από την επιρροή του, πηγαίνει όπου το πάει η ασθένεια και επίσης συλλέγει μια κακή ενέργεια.
Υπάρχει ένας φανταστικός αριθμός ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ του πόνου, αλλά τα πιο σημαντικά από αυτά είναι η επιθυμία, το μίσος, η ικανοποίηση, η λανθασμένη άποψη κ.λπ., η αγωνία και επίσης η αηδία βρίσκονται στο προσκήνιο. Λόγω μιας πρώτης προσκόλλησης στον εαυτό του, η αηδία προκύπτει όταν συμβαίνει κάτι ανεπιθύμητο. Επιπλέον, με το να κολλάει κανείς στον εαυτό του, προκύπτει η υπερηφάνεια που πιστεύει ότι είναι εξαιρετικός, και ομοίως, όταν δεν έχει εξειδίκευση, αναπτύσσεται μια εσφαλμένη αντίληψη που πιστεύει ότι τα πράγματα αυτής της ειδικότητας δεν υπάρχουν.
Πώς προκύπτει η αυτοκόλληση κ.λπ. σε τόσο εξαιρετική ισχύ; Λόγω της αρχικής χαλαρής προετοιμασίας, το μυαλό προσκολλάται σφιχτά στο "i, i" ακόμα και στα όνειρα και με τη δύναμη αυτής της ιδέας έρχεται η προσκόλληση στον εαυτό κ.λπ. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη του "i" προκύπτει από την έλλειψη γνώσης γύρω από αυτό. φροντίδα του. Η πραγματικότητα ότι όλα τα στοιχεία στερούνται εγγενούς ύπαρξης συγκαλύπτεται και προσλαμβάνονται επίσης σημεία natürlich να υπάρχει; η στερεή ιδέα του «i» προκύπτει από αυτό.
Ως εκ τούτου, η αντίληψη ότι οι αισθήσεις υπάρχουν από τη φύση τους είναι η βασανιστική άγνοια που είναι η απόλυτη πηγή όλων των δεινών».
- Δαλάι Λάμα XIV
Δαλάι Λάμα - Είσοδος στη Μέση Οδό - Η Μέση Οδός
1η ημέρα του Σεβασμιωτάτου τετραήμερη διδασκαλία Δαλάι Λάμα σχετικά με το «Είσοδος στη Μέση Οδό» του Chandrakirti για Βουδιστές από την Ταϊβάν στον Κύριο Θιβετιανό Ναό στο Dharmsala, HP, Ινδία από τις 3 έως τις 6 Οκτωβρίου 2018.
Ο Δαλάι Λάμα
